Excursie Antwerpen

HEEMKUNDEKRING ‘HET LAND VAN GASTEL’
vertrok donderdag 28 september 2023 naar Antwerpen

“De koeken van Karel en de lunch bij de Italiaan”

Donderdag 28 september om 8.45 uur vertrokken we met 40 deelnemers in de touringcar uur richting Antwerpen naar Zurenborg, een wijk buiten het centrum.

Het plan was om in de bus koffie met koek te serveren. De koffie lukte wel maar de koeken (van Karel) bleven achter in Oud Gastel. Een foutje van de bakker.

De reis verliep voorspoedig en we arriveerden op tijd in Antwerpen op de Draakplaats/Tramplein. Hier stonden twee gidsen ons op te wachten.

In twee groepen vertrokken we voor een wandeling langs prachtige panden en bijzonder historisch erfgoed in Zurenborg. Tenminste zo was het ons beloofd en dat bleek helemaal waar te zijn.

Onze gids begon met een uitleg over het ontstaan van Zurenborg.

De wijk ontstond aan het einde van de 19e eeuw op de gronden van het echtpaar John Cogels en barones Josephina Osy de Wichem, dochter van baron Joannes Josephus Osy de Wichem waarvan ze verschillende gronden erfden die genoemd werden naar de hoeve Zurenborg. De hoeve werd op haar beurt genoemd naar de omliggende destijds verzuurde bodem waar ze als borg op stond. 

Het ontstaan van de wijk werd verder gestimuleerd door de bouw van het station Borgerhout.

Oorspronkelijk was het de bedoeling om vooral magazijnen, handel en horeca in de buurt van het station in te richten, maar bij gebrek aan belangstelling van handel werd de wijk voornamelijk als residentiële woonwijk ontwikkeld. 

En zo ontstond een zere chique wijk in de stad Antwerpen met architectuur uit de belle époque, de periode net voor de Eerste  Wereldoorlog.

De bekendste straat uit Zurenborg is de Cogels-Osylei, vernoemd naar het echtpaar John Cogels en Josephina Osy.

Met de gids gingen we na de uitleg over het ontstaan op pad. Inderdaad een hele chique wijk met prachtige art nouveau panden waarvan vele een naam hebben. De bekendste hiervan zijn De Roos, De Zonnebloem, Lente, Zomer, Herfst en Winter. Bij al deze panden had de gids een uitgebreid verhaal.  

Alhoewel Zurenborg een prachtige wijk is en alle deelnemers aan ons reisje hun ogen uitkeken, is wijk Zurenborg niet super toeristisch. De meeste bezoekers van Antwerpen gaan toch voor het Centrum. Het is hier nog rustig wandelen.

Na de wandeling begeleidde de gids ons naar ons lunchadres, Italiaans restaurant Pici op de Dageraadplaats. Een mooi en groot plein met heel veel eetgelegenheden en terrasjes.

Veel eetgelegenheden maar voor de organisatie was het heel, heel moeilijk geweest om een geschikte locatie te vinden waar we met een gezelschap van 40 personen terecht zouden kunnen.

Ten langen leste restaurant Pici bereid gevonden om de lunch te serveren. We hadden maar één uur de tijd en daarom van tevoren doorgegeven wat iedereen wilde eten. Zou moeten kunnen, zei de restaurateur. De stemming zat er goed in en het eten smaakte.

Helaas liep de lunch uit en zodoende kwamen we rijkelijk te laat bij onze tweede bestemming DIVA, museum voor diamant, juwelen en zilver, aan de Suikerrui in het Centrum van Antwerpen. Antwerpen is al 575 jaar de diamantstad van de wereld.

We hadden drie (vrouwelijke) gidsen voor drie groepen met deelnemers voor een uur gereserveerd. We waren (veel) te laat en zij stonden dus al geruime tijd op ons te wachten. Helaas konden twee dames nog maar een half uurtje gidsen. De andere gids ging daarentegen weer een half uurtje langer door dan gepland, deelnemers van de andere twee groepen konden hierbij aansluiten.

De gids die het meeste tijd had, begon met de uitleg over de presentatie 

van de Zilvertriënnale, expo voor hedendaags design.
Een driejaarlijkse wedstrijd, dit jaar voor de 20^ste keer georganiseerd door het Duitse Gesellschaft für Goldschmiedekunst en het Deutsches Goldschmiedehaus Hanau.

​Een jury van experts selecteerde voor de expo uit 121 deelnemers de 67 meest innovatieve deelnemers.

En uit deze geselecteerde deelnemers koos de jury drie winnaars voor de hoofdwedstrijd, waaronder één Belg, en vijf voor de wedstrijd voor jong talent.

Met de presentatie van de werken van deze deelnemers begonnen we aan onze rondleiding.

Hierna volgde de zogenaamde vaste expo ‘A Brilliant Story’. We kregen te horen hoe diamanten worden gedolven. Wat het verschil is tussen natuurlijke en industriële diamanten. Hoe zilversmeden te werk gaan.
En onze enthousiaste gids vertelde over de kunst en het gebruik van de diamanten, juwelen en het zilver, prachtige voorwerpen.

De museumroute begint op de tweede verdieping in de Grondstoffenzaal. Daarna naar beneden naar de Kluis en het Boudoir op de eerste verdieping, om tot slot via de Eetkamer, de Handelskamer en het Atelier, in de Wonderkamer op het gelijkvloers te eindigen. De museumroute volgt de reis van de diamant of de grondstof, vanaf de mijn tot aan het eindproduct.

Te zien zijn er 650 diamanten, juwelen en zilveren objecten van de 15de eeuw tot vandaag met ieder een eigen verhaal.

Een museum dat zeker een bezoek waard is.

Na het bezoek aan het museum was er nog beperkt tijd om een terrasje te pakken. Het was Antwerpen, het weer werkte mee en we konden gezellig buiten zitten. Helemaal niets mis mee.

Om kwart voor vijf stond echter de bus weer klaar en vertrokken we ‘aon ruis’.

‘Aon ruis’ is dan richting het Dorpsmuseum ‘In De Drie Snoeken’.   

Hier stond de koffie klaar of iets anders. De meesten kozen voor iets anders.

Evenals vorig jaar was er een buffet gereserveerd van Jet’s Andere Koek en dat was wederom geslaagd. En met een biertje, wijntje of iets anders genoot iedereen volop en werd de dag nog eens doorgenomen.

De reacties van de deelnemers op deze dag waren zeer positief.